In het sprookje leert Peter Schlemihl na een inspannende zeereis in Flensburg de rijke koopman Thomas John kennen. In diens tuin ontmoet hij een intrigerende en aardige man, die een onopvallende grijze mantel draagt. Zonder dat iemand er zich over verbaast, tovert de man tal van zaken uit de zak van zijn mantel, zoals 3 gezadelde paarden en een grote tent. De man biedt Schlemihl een zak met goud aan, weliswaar in ruil voor iets anders, namelijk zijn schaduw. Het lijkt een aantrekkelijk voorstel aangezien de rijkdom nooit zal ophouden te bestaan.
Schlemihl gaat dan ook op het aanbod in. De man buigt zich voor hem op de grond, neemt hem handig zijn schaduw af en rolt deze als een tapijt op. De man verdwijnt achter de rozenstruik en Schlemihl denkt een lachje te horen. Hij houdt de goudbuidel stevig vast en kan zich niet voorstellen, dat een leven zonder schaduw door anderen zal worden opgemerkt. Maar daar vergist hij zich in.
Tegenstellingen horen bij ons leven en worden op velerlei manieren gepresenteerd. In het yin en yang is het contrast met elkaar verbonden, het wordt van contrast complementair aan elkaar, een eenheid. Dan worden de polariteiten dualiteiten, samen horende eenheden. En die herkennen we in de maçonnerie volop.
Lees het artikel van Henk Masselink in de Thoth 4 2023
